درمان قوز قرنیه

قوز قرنیه چیست؟

قوز قرنیه یا بیماری Keratoconus افزایش تحدب و نازک شدگی قرنیه است که با تغییر شکل قرنیه باعث کاهش دید فرد می شود. این تغییرات بدلیل شلی بافت قرنیه اتفاق می افتد. این بیماری در حوالی سن بلوغ شروع می شود و تا سالها بعد بتدریج پیشرفت می کند. همچنین این بیماری دوطرفه بوده و هر دو چشم را درگیر می کند.

عامل ایجاد کننده قوز قرنیه چیست؟

حساسیت چشمی و عادت به مالیدن چشم و همینطور زمینه ارثی در ایجاد این بیماری نقش مهمی دارد. در حدود ۱۰ درصد بیماران، زمینه خانوادگی این بیماری را ذکر می کنند.

قوز قرنیه چه علائمی ایجاد می‌کند؟

شکایت بیماری در ابتدا افزایش نزدیک بینی و آستیگماتیسم و تغییر سریع شماره عینک است. بیمار بتدریج احساس می کند که حتی با عینک دید مناسبی ندارد.

نحوه تشخیص قوز قرنیه چگونه است؟

این بیماران نیاز به معاینه و پیگیری زیر نظر فوق تخصص قرنیه دارند. اندازه گیری دید بیمار با عینک برای انتخاب روش درمانی مهم است. همچنین با تصویر برداری از قرنیه میزان تغییرات قرنیه اندازه گیری می شود. توصیه می‌شود افرادی که حساسیت مزمن چشم دارند و یا اقوام درجه اول فرد مبتلا به قوز قرنیه، در صورتی که دچار کاهش دید هستند، از نظر بیماری قوز قرنیه معاینه شوند.

چه روش‌های درمانی‌ای برای قوز قرنیه وجود دارد؟

در حال حاضر درمانهای زیادی برای بیماری قوز قرنیه وجود دارد. یکی از درمانهای مناسب کراس لینکینگ است که با سفت کردن قرنیه جلوی پیشرفت بیماری را می گیرد. لذا تشخیص زودرس نقش مهمی در درمان این بیماری دارد. برای افزایش دید بیماران اسفتاده از عینک و درموارد شدید تر لنز سخت تجویز می شود. همچنین در بعضی بیماران و بعد از معاینه دقیق چشم، کارگذاری رینگ در قرنیه، استفاده از نوعی از عمل لازک و حتی لنز داخل چشمی می تواند درمانهای مناسبی باشد. ممکن است در موارد شدید بیماری تنها راه حل مناسب پیوند قرنیه باشد.