قوز قرنیه که با نازک شدن و افزایش تحدب قرنیه همراه است، ممکن است بتدریج پیشرفت کند و با کاهش بیشتر دید بیمار همراه باشد. مالش چشم فاکتور مهمی است که در ایجاد قوز قرنیه و پیشرفت آن نقش مهمی دارد. بنابراین اجتناب از مالش چشم نقش مهمی در جلوگیری از پیشرفت قوز قرنیه دارد. مالش چشم ممکن است بصورت عادتی و یا بدلیل حساسیت چشم و با خشکی چشم باشد که باید درمان شود. همچنین باید از خوابیدن روی صورت به نحوی که بالش روی چشم‌ها فشار بیاورد، خودداری کرد. باید توجه داشت که درمان‌هایی مانند عینک، لنز سخت و لنز اسکلرال تاثیری روی پیشرفت قوز قرنیه ندارند. تاثیر کارگذاری حلقه داخل قرنیه نیز در جلوگیری از پیشرفت قوز ثابت شده نیست.
در سال‌های اخیر، روش موثری برای جلوگیری از پیشرفت قوز قرنیه ابداع شده است. کراس لینکینگ بین لایه‌های کلاژنی قرنیه اتصالات محکم ایجاد می‌شود و شلی بافت قرنیه اصلاح می‌شود. در این روش در اتاق عمل با استفاده از قطره ویتامین B و اشعه ماورا بنفش بافت قرنیه محکم می‌شود و تا بیش از ۹۰٪ جلوی پیشرفت بیماری قوز قرنیه را می‌گیرد. در کشورهایی که از کراس لینکینگ بموقع برای بیماران استفاده می‌شود، میزان نیاز به پیوند قرنیه به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است. بنابراین تشخیص بموقع قوز قرنیه اهمیت بالایی دارد. در اکثر موارد روش کراس لینکینگ به تنهایی دید بیمار را تغییر قابل ملاحظه ای نمی دهد. می‌توان با روش‌های دیگر مانند استفاده از لنز سخت، حلقه داخل قرنیه و استفاده از نوع خاصی از عمل لازک دید را افزایش داد.
باید تاکید شود که همه بیماران مبتلا به قوز قرنیه نیاز به این درمان ندارند. این درمان برای افراد جوانتر (زیر ۱۸ سال) و یا مواردی که در تصویر برداری قرنیه، پیشرفت تحدب قرنیه دیده می‌شود، استفاده می‌شود.
