بیماری ناخنک چشم
بیماری ناخنک که با نام علمی pterygium شناخته میشود رشد ملتحمه چشم بر روی قرنیه است که معمولاً به شکل یک ضایعهی گوشتی بر روی قرنیه مشاهده میشود. این ضایعه را میتوان ناشی از رشد خوشخیم بافت همبندی و همچنین رگهای ملتحمه دانست. در این مقاله میخواهیم به بررسی این بیماری و بهترین روش برای از بین بردن ناخنک چشم بپردازیم همراه ما باشید.
این بیماری در ابتدا با سوزش، اشک ریزش، قرمزی و خارش همراه است و کم کم در اثر رشد ضایعه، از قسمت سفیدی چشم به سمت قرنیه پیشروی میکند. در صورت عدم کنترل و درمان به موقع آن، قرنیهی بیمار تغییر شکل داده و بیمار دچار آستیگماتیسم میشود. آستیگمات ایجاد شده در اثر ضایعه در فرد تاری دید و دوبینی بوجود میآورد.
این مشکل در ابتدا و شروع بیماری ممکن است کاملاً بدون علامت یا عارضه باشد. اما به تدریج و با پیشرفت بیماری، می توان از روی ظاهر چشم تشخیص داده شود. سپس همراه با خارش، قرمزی چشم و سوزش همراه باشد. این علائم ممکن است در اثر تماس چشم با آب، گرد و غبار و نور خورشید به تدریج بیشتر شده و گاهاً منجر به التهاب شدید در چشم و اشک ریزش نیز شود.
از دیگر علائم و عوارض ناخنک که بعلت رشد ملتحمه بر روی قرنیه ایجاد میشود، می توان اختلال در بینایی و ایجاد آستیگماتیسم را نام برد. همچنین خراب شدن ظاهر چشمها و عدم استفاده از لنزهای تماسی در اثر رشد ناخنک از دیگر عوارض این بیماری است.
اگر علائم و عوارض ناخنک را مشاهده کردید بهتر است هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید تا با بررسی وضعیت چشم و روند رشد این بیماری تصمیم به یک برنامهی درمانی خاص بگیرد.
درمان ناخنک
به طور کلی دو روش درمانی برای این بیماری وجود دارد:
- استفاده از دارو
- عمل جراحی
در صورتی که علائم این بیماری خفیف باشد، ممکن است نیازی به عمل جراحی نباشد. با درمان دارویی که شامل استفاده از قطرهها و پمادهای مخصوص اشک و مرطوب کردن چشمها، استفاده از قطرههای چشمی برای رفع قرمزی و التهاب و همچنین استفاده از قطرههای استروئیدی برای کاهش قرمزی، خارش، درد و تورم استفاده شود.
در صورتیکه بیمار از ظاهر چشم به دلیل ناخنک ناراضی باشد، ناخنک بیمار به صورت مکرر قرمز شود یا سوزش ایجاد کند و بیمار به دلیل ناخنک دچار آستیگماتیسم شده باشد، پزشک عمل جراحی را پیشنهاد میکند. چندین روش جراحی برای درمان و از بین بردن ناخنک وجود دارد. در ادامه به معرفی این روشها میپردازیم.
روش های جراحی برای درمان ناخنک
۱-جراحی ساده: در این روش تنها ضایعهی ناخنک توسط جراح برداشته شده و قسمت خالی با هیچ چیزی پوشانده نمیشود. گرچه این روش بسیار سریع و ساده میباشد اما احتمال عود و برگشت مجدد ناخنک در این روش بسیار زیاد است.
۲-جراحی با لایهی آمنیوتیک: در این روش بعد از برداشتن ضایعه، قسمت خالی با ورقهای از غشای آمنیوتیک پر میشود. این لایه مانند یک باند بر روی قسمت آسیب دیده عمل کرده و احتمال عود و برگشت مجدد در این روش کمتر خواهد بود.
۳-جراحی اتوگرفت: در این روش پس از برداشتن ضایعه، قسمت آسیب دیده با ملتحمه سالم از همان چشم که معمولاً از پشت پلک فوقانی گرفته میشود پر شده و توسط بخیه یا با استفاده از چسب فیبرین در قسمت خالی قرار داده میشود. در این روش احتمال عود و برگشت بسیار کمتر از روشهای دیگر است و معمولاً بیماران رضایتمندی بیشتری نیز پس از عمل دارند.
در روشهای جراحی، برای کاهش احتمال عود و بازگشت ناخنک از داروهایی مانند میتومایسین c و fluorouracil-۵ نیز استفاده میشود.
بهترین روش برای از بین بردن ناخنک چشم
هرچند ممکن است تصور شود که عمل جراحی ناخنک ساده است ولی باید ذکر شود که در عمل جراحی ناخنک انتخاب تکنیک مناسب و توجه به جزئیات نقش مهمی در نتیجه عمل دارد. در صورتی که عمل جراحی به خوبی انجام نشود، بیمار از نظر زیبایی نتیجه مطلوب را کسب نمیکند. همچنین احتمال عود و ایجاد عارضه در ماهها یا سالهای آینده وجود دارد. بنابراین در عمل جراحی ناخنک این اهداف باید دنبال شوند:
- به حداقل رساندن عوارض عمل
- کسب بهترین نتیجه از نظر زیبایی و درمانی
- کمترین میزان عود و برگشتپذیری ناخنک
تمامی موارد ذکر شده با تکنیک جراحی به روش اتوگرفت امکانپذیر است. در حال حاضر این روش جراحی را میتوان بعنوان یکی از بهترین روشهای درمان ناخنک نام برد. در این روش گرچه برای عمل زمان بیشتری صرف میشود و مهارت و تجربهی پزشک نیز نقش مهمی در این تکنیک دارد، ما در این روش کمترین میزان عود و بهترین نتیجه را شاهد خواهیم بود.