لنزهای داخل چشمی
در عمل جراحی آب مروارید عدسی چشم بیمار که دچار کدورت شده است، برداشته می شود و سپس به‌جای عدسی برداشته شده از لنزهای داخل چشمی استفاده می شود. اولین لنز داخل چشمی در سال ۱۹۴۹ در انگلستان داخل چشم کارگذاری شد.
از آن زمان تغییرات و پیشرفت‌های زیادی در ساخت لنزهای داخل چشمی اتفاق افتاده است. این لنزها برای سال‌ها فقط برای بهبود دید دور بیمار طراحی می شدند. به این لنزها، لنزهای تک کانونه monofocal گفته می شود. بنابراین بیمار بعد از عمل باید از عینک نزدیک برای اصلاح دید نزدیک استفاده کند.
در چند سال اخیر در زمینه لنزهای داخلی چشمی پیشرفت های زیادی اتفاق افتاده است. یکی از این پیشرفت‌ها طراحی لنزهای چند کانونه Multifocal است که همزمان دید دور و نزدیک مطلوبی برای بیمار فراهم می آورند. بنابراین نیاز به استفاده ازعینک نزدیک برطرف می شود. این به این معنا نیست که هرگز بیمار در سال های بعد نیاز به عینک نزدیک پیدا نمی کند بلکه ممکن است برای انجام کارهای ظریف در فاصله کم، نیاز به عینک نزدیک باشد. با توجه به شرایط چشم بیمار و نیازهای بیمار می توان از انواع مختلف این لنزها برای به دست آوردن بهترین دید و کاهش یا حذف وابستگی به عینک نزدیک استفاده کرد.
بیشتر بخوانید: همه چیز در موردلنز داخل چشمی ICL
طراحی لنزهای توریک
یکی دیگر از تحولات چند سال اخیر در ساخت لنزهای داخل چشمی، طراحی لنزهای توریک می باشد. در بیمارانی است که قبل از عمل آب مروارید آستیگماتیسم داشته اند همزمان با عمل کاتارکت آستیگماتیسم بیمار را اصلاح می کنند. استفاده از این لنزها در کاهش نیاز به عینک بسیار موثر هستند و اصلاح آستیگماتیسم را بصورت دائمی انجام می دهند.
استفاده از این لنزها در کشورهای پیشرفته افزایش یافته است و با رضایت بالای بیماران همراه بوده است. خوشبختانه این لنزهای پیشرفته و معتبر در کشورمان در دسترس می باشد. برای بهره مندی از این لنزها نیاز به معاینات دقیق چشم و استفاده از تصویربرداری های قرنیه و شبکیه می باشد. تکنیک عمل جراحی آب مروارید برای کاشت لنزهای پیشرفته تفاوتی نمی کند و طول عمل و یا احتمال عوارض حین عمل را افزایش نمی دهد.
